Cezary Pazura

Cezary Andrzej Pazura (ur. 13 czerwca 1962 w Tomaszowie Mazowieckim) – polski aktor teatralny, filmowy, i dubbingowy, reżyser, producent, artysta kabaretowy i youtuber, okazjonalnie także prezenter telewizyjny i piosenkarz. Zadebiutował w 1986 rolą druha Pumy w filmie Czarne Stopy. Popularność zdobył dzięki kreacji Edwarda Wiadernego w filmie Kroll w 1991 roku w reż. Władysława Pasikowskiego, za którą dostał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz serialowi Pogranicze w ogniu. Z powodzeniem współpracował z reżyserami, takimi jak: Marek Koterski, Władysław Pasikowski, Maciej Ślesicki, Juliusz Machulski, Olaf Lubaszenko i Jacek Bromski. Grał role tytułowe, główne, drugoplanowe oraz epizodyczne. Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Psy (1992), Czarne Słońca (1992), Pożegnanie z Marią (1993), Polska śmierć (1994), Psy 2. Ostatnia krew (1994), Nic śmiesznego (1995), Tato (1995), Dzieci i ryby (1996), Kiler (1997), Sara (1997), Szczęśliwego Nowego Jorku (1997), Sztos (1997), Kiler-ów 2-óch (1999), Ajlawju (1999), Chłopaki nie płaczą (2000), E=mc² (2002), Kariera Nikosia Dyzmy (2002), Show (2003), Złoty środek (2009), Sztos 2 (2011), 7 uczuć (2018), Pitbull. Ostatni pies (2018) i Psy 3. W imię zasad (2020), a także w serialach telewizyjnych: Pogranicze w ogniu (1988–1991), 13 posterunek (1997–2000), Faceci do wzięcia (2006–2010), Przypadki Cezarego P. (2015) i Ślepnąc od świateł (2018). Z dubbingu został zapamiętany jako leniwiec Sid z pięcioczęściowej serii filmu animowanego Epoka lodowcowa, Numernabis w filmach komediowych Asterix i Obelix: Misja Kleopatra i Asterix na olimpiadzie, Prezes z Looney Tunes znowu w akcji, rybka Oscar z Rybek z ferajny, świnia Specek Zawiotki z Kurczaka Małego i karzeł Rumpelstiltskin z filmu Shrek Forever. Przez wiele lat występował na deskach Teatru Ochoty w Warszawie, był też aktorem Teatru Scena Prezentacje, po czym został aktorem Teatru 6. piętro. Ponadto wystąpił gościnnie w rzeszowskim Teatrze im. Wandy Siemaszkowej (1994) i na Scenie na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (2006). Wikipedia