Stanisław Lenartowicz

Stanisław Lenartowicz (ur. 19 lipca 1939 w Łodzi, zm. 7 maja 2023 tamże) – reżyser animowanych filmów kombinowanych, rysunkowych i wycinankowych, ale także krótkometrażowych fabuł i dokumentów oraz widowisk telewizyjnych i programów poetyckich. Scenarzysta i autor opracowania plastycznego. W filmie animowanym zadebiutował jako pierwszy z licznego grona absolwentów łódzkiego Liceum Plastycznego, którzy w latach 60. XX wieku zasilili kadrę Se-ma-fora. Był absolwentem Wydziału Reżyserii PWSFTv i T(1978). Większość filmów nakręcił w łódzkich studiach: Se-Ma-For i Anima-Pol. Zaczynał od odcinków seriali telewizyjnych, realizowanych w technice wycinankowej: Przygody Sindbada żeglarza – odc. Kwiat ocknienia (1969) i Klechdy polskie – odc. Jej łza (1970 i Opowieść bursztynowa (1971). Za autorską opowieść dla najmłodszych Jak Stolem gwiazdy gasił (1974) otrzymał Poznańskie Koziołki oraz Marcinka na IV Ogólnopolskim Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży Ale Kino w Poznaniu (1975). Wiele festiwalowych nagród, ze Srebrnymi Koziołkami w Poznaniu (1984) na czele, przyniosła mu zrealizowana w technikach kombinowanych ekranizacja fragmentów fińskiego eposu Kalevala (1983-1986). Pod jego kierunkiem w latach dziewięćdziesiątych XX wieku powstała, składająca się z kilkudziesięciu filmików, animacja do polskiej wersji Ulicy Sezamkowej. Nagrody na festiwalu Ale Kino otrzymały też dwa filmy rysunkowe z rozpoczętej, ale nieukończonej serii telewizyjnej Za siedmioma duchami. Wikipedia